blacharz
Polish
Etymology
From blacha + -arz. First attested in 1621.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbla.xaʂ/
Audio (file) - Rhymes: -axaʂ
- Syllabification: bla‧charz
Noun
blacharz m pers
- (chiefly automotive, metallurgy) tinsmith, whitesmith, auto body specialist
- blacharz samochodowy ― panel beater
- zawód blacharza ― a tinsmith's profession
- przyjąć/zatrudnić blacharza ― to hire a tinsmith
Declension
Declension of blacharz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | blacharz | blacharze |
| genitive | blacharza | blacharzy |
| dative | blacharzowi | blacharzom |
| accusative | blacharza | blacharzy |
| instrumental | blacharzem | blacharzami |
| locative | blacharzu | blacharzach |
| vocative | blacharzu | blacharze |
Derived terms
adjective
- blacharski
noun
- blacharstwo
Related terms
adjectives
- blacharski
- blaszany
- blaszkowaty
- blaszkowy
adverb
- na blachę
nouns
- blacha
- blachara
- blacharka
- blacharnia
- blacharstwo
- blachodachówka
- blachowkręt
- blachownia
- blachownica
- blachówka
- blaszak
- blaszanka
- blaszka
References
- Wiesław Morawski (2011), “BLACHARZ”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
Further reading
- blacharz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- blacharz in Polish dictionaries at PWN