bjǫrk
See also: björk, bjørk, Bjǫrk, and Björk
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *berkō.
Noun
bjǫrk f (genitive bjarkar)
- birch, birch tree
Declension
Declension of bjǫrk (strong ō-stem)
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | bjǫrk | bjǫrkin | bjarkar | bjarkarnar |
accusative | bjǫrk | bjǫrkina | bjarkar | bjarkarnar |
dative | bjǫrk | bjǫrkinni | bjǫrkum | bjǫrkunum |
genitive | bjarkar | bjarkarinnar | bjarka | bjarkanna |
Related terms
- birki-
- birkinn (“birchen”)
- birkja f (“birch-juice”)
Descendants
- Icelandic: björk
- Faroese: bjørk
- Norwegian: bjørk; (dialectal) bjerk (< bjarkar), børk
- → Danish: bjørk, bjerk
- Norwegian Bokmål: bjørk, bjerk
- → Danish: bjørk, bjerk
- Elfdalian: byörk
- Westrobothnian: bjerk
- Old Swedish: biork
- Swedish: björk
- Old Danish: birk, *biork
- Danish: birk
- Gutnish: bjärk
- Scanian: birk
References
- björk in A Concise Dictionary of Old Icelandic, G. T. Zoëga, Clarendon Press, 1910, at Internet Archive.