𑀕𑀽𑀳
Prakrit
Etymology
Inherited from Sanskrit गूथ (gūtha), from Proto-Indo-European *g(ʷ)uH-.
Noun
𑀕𑀽𑀳 (gūha) n (Devanagari गूह)
- faeces, dung
Descendants
- Assamese: গু (gu)
- Bengali: গু (gu)
- Dhivehi: ގުއި (gui), ގޫ (gū)
- Gujarati: ગૂ (gū)
- Hindustani:
- Hindi: गुह (guh), गू (gū), गूह (gūh)
- Urdu: گوہ (gūh), گو (gū)
- Konkani: गू (gū)
- Marathi: गू (gū)
- Nepali: गू (gū), गुह् (guh), गुहु (guhu), गु (gu)
- Oriya: ଗୁହ (guhô), ଘୁଅ (ghuô), ଗୁ (gu), ଗଅ (gôô), ଗଇ (gôi)
- Punjabi: ਗੂੰਹ (gū̃h)
- Sindhi: [script needed] (gū̃hu)
- Sinhalese: ගූ (gū)
- Sylheti: ꠉꠥ (gu)
Further reading
- Turner, Ralph Lilley (1969–1985), “gūtha”, in A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages, London: Oxford University Press
- Sheth, Hargovind Das T[rikamcand] (1923-1928), “गूह”, in पाइअ-सद्द-महण्णवो [Pāia-Sadda-Mahaṇṇavo; lit. Ocean of Prakrit words] (in Hindi), Calcutta: [Published by the Author].