𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽
Gothic
Etymology
From Proto-Germanic *lētaną (“to let, allow, leave alone”).
Pronunciation
IPA(key): /ˈleː.tan/
Verb
𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽 • (lētan)
- to let
Conjugation
Class 7 strong | ||||
---|---|---|---|---|
Infinitive | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽 lētan | |||
Indicative | Present | Past | Present passive | |
1st singular | 𐌻𐌴𐍄𐌰 lēta | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄 lailōt | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌳𐌰 lētada | |
2nd singular | 𐌻𐌴𐍄𐌹𐍃 lētis | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍃𐍄 lailōst | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌶𐌰 lētaza | |
3rd singular | 𐌻𐌴𐍄𐌹𐌸 lētiþ | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄 lailōt | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌳𐌰 lētada | |
1st dual | 𐌻𐌴𐍄𐍉𐍃 lētōs | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌿 lailōtu | — | |
2nd dual | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐍄𐍃 lētats | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌿𐍄𐍃 lailōtuts | — | |
1st plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌼 lētam | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌿𐌼 lailōtum | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳𐌰 lētanda | |
2nd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌹𐌸 lētiþ | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌿𐌸 lailōtuþ | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳𐌰 lētanda | |
3rd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳 lētand | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌿𐌽 lailōtun | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳𐌰 lētanda | |
Subjunctive | Present | Past | Present passive | |
1st singular | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌿 lētau | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌾𐌰𐌿 lailōtjau | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌳𐌰𐌿 lētaidau | |
2nd singular | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐍃 lētais | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐍃 lailōteis | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌶𐌰𐌿 lētaizau | |
3rd singular | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹 lētai | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌹 lailōti | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌳𐌰𐌿 lētaidau | |
1st dual | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐍅𐌰 lētaiwa | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐍅𐌰 lailōteiwa | — | |
2nd dual | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐍄𐍃 lētaits | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐍄𐍃 lailōteits | — | |
1st plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌼𐌰 lētaima | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐌼𐌰 lailōteima | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿 lētaindau | |
2nd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌸 lētaiþ | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐌸 lailōteiþ | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿 lētaindau | |
3rd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌽𐌰 lētaina | 𐌻𐌰𐌹𐌻𐍉𐍄𐌴𐌹𐌽𐌰 lailōteina | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌹𐌽𐌳𐌰𐌿 lētaindau | |
Imperative | ||||
2nd singular | 𐌻𐌴𐍄 lēt | |||
3rd singular | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌳𐌰𐌿 lētadau | |||
2nd dual | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐍄𐍃 lētats | |||
2nd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌹𐌸 lētiþ | |||
3rd plural | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳𐌰𐌿 lētandau | |||
Present | Past | |||
Participles | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐌳𐍃 lētands | 𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽𐍃 lētans |
Derived terms
- 𐌰𐍆𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽 (aflētan)
- 𐌿𐍃𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽 (uslētan)
Related terms
- 𐍆𐍂𐌰𐌻𐌴𐍄𐌰𐌽 (fralētan)