biðill
Icelandic
Etymology
From biðja + -ill.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈpɪːðɪtl/
- Rhymes: -ɪːðɪtl
Noun
biðill m (genitive singular biðils, nominative plural biðlar)
- suitor, wooer
Declension
declension of biðill
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | biðill | biðillinn | biðlar | biðlarnir |
accusative | biðil | biðilinn | biðla | biðlana |
dative | biðli | biðlinum | biðlum | biðlunum |
genitive | biðils | biðilsins | biðla | biðlanna |