bitonalny
Polish
Etymology
From bi- + tonalny. First attested in 1926.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.tɔˈnal.nɨ/
- Rhymes: -alnɨ
- Syllabification: bi‧to‧nal‧ny
Adjective
bitonalny (not comparable)
- (music) bitonal
Declension
Declension of bitonalny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bitonalny | bitonalne | bitonalna | bitonalni | bitonalne | ||
| genitive | bitonalnego | bitonalnej | bitonalnych | ||||
| dative | bitonalnemu | bitonalnym | |||||
| accusative | bitonalnego | bitonalny | bitonalne | bitonalną | bitonalnych | bitonalne | |
| instrumental | bitonalnym | bitonalnymi | |||||
| locative | bitonalnej | bitonalnych | |||||
Derived terms
noun
- bitonalność
Related terms
noun
- ton
References
- Rzeczpospolita R. 7, issue 297, 1926, page 5
- bitonalny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bitonalny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bitonalny in Polish dictionaries at PWN