鼻音
Chinese
nose | sound; noise; news | ||
---|---|---|---|
simp. and trad. (鼻音) | 鼻 | 音 |
Pronunciation
Noun
鼻音
- nasally sound in one's voice
- (phonetics) nasal sound
Descendants
Sino-Xenic (鼻音):
- → Japanese: 鼻音 (bion)
- → Korean: 비음 (鼻音, bieum)
Japanese
Kanji in this term | |
---|---|
鼻 | 音 |
び Grade: 3 | おん Grade: 1 |
on’yomi |
Pronunciation
- On’yomi: Goon
- (Tokyo) びおん [bìóń] (Heiban – [0])[1][2]
- IPA(key): [bʲiõ̞ɴ]
Noun
鼻音 (hiragana びおん, rōmaji bion)
- (phonetics) nasal sound
Antonyms
- 口音 (kōon): oral sound
Related terms
- 鼻濁音 (bidakuon)
- 鼻母音 (biboin)
See also
- 唇音 (shin'on)
- 舌音 (zetsuon)
References
- 1998, NHK日本語発音アクセント辞典 (NHK Japanese Pronunciation Accent Dictionary) (in Japanese), Tōkyō: NHK, →ISBN
- 2006, 大辞林 (Daijirin), Third Edition (in Japanese), Tōkyō: Sanseidō, →ISBN