bismutil
Romanian
Etymology
Borrowed from French bismuthyle.
Noun
bismutil m (plural bismutili)
- bismuthyl
Declension
Declension of bismutil
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) bismutil | bismutilul | (niște) bismutili | bismutilii |
genitive/dative | (unui) bismutil | bismutilului | (unor) bismutili | bismutililor |
vocative | bismutilule | bismutililor |