aankloppen
Dutch
Etymology
From Middle Dutch aencloppen. Equivalent to aan + kloppen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋklɔpə(n)/
aankloppen (file) - Hyphenation: aan‧klop‧pen
Verb
aankloppen
- (intransitive) to knock on the door
Inflection
| Inflection of aankloppen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aankloppen | |||
| past singular | klopte aan | |||
| past participle | aangeklopt | |||
| infinitive | aankloppen | |||
| gerund | aankloppen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | klop aan | klopte aan | aanklop | aanklopte |
| 2nd person sing. (jij) | klopt aan | klopte aan | aanklopt | aanklopte |
| 2nd person sing. (u) | klopt aan | klopte aan | aanklopt | aanklopte |
| 2nd person sing. (gij) | klopt aan | klopte aan | aanklopt | aanklopte |
| 3rd person singular | klopt aan | klopte aan | aanklopt | aanklopte |
| plural | kloppen aan | klopten aan | aankloppen | aanklopten |
| subjunctive sing.1 | kloppe aan | klopte aan | aankloppe | aanklopte |
| subjunctive plur.1 | kloppen aan | klopten aan | aankloppen | aanklopten |
| imperative sing. | klop aan | |||
| imperative plur.1 | klopt aan | |||
| participles | aankloppend | aangeklopt | ||
| 1) Archaic. | ||||