aanklampen
Dutch
Etymology
Compound of aan + klampen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːnˌklɑm.pə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: aan‧klam‧pen
Verb
aanklampen
- (transitive) to accost; to approach and address, usually in an unpleasant fashion
- (transitive, archaic) to cling to, to hold fast
Inflection
| Inflection of aanklampen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanklampen | |||
| past singular | klampte aan | |||
| past participle | aangeklampt | |||
| infinitive | aanklampen | |||
| gerund | aanklampen n | |||
| verbal noun | — | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | klamp aan | klampte aan | aanklamp | aanklampte |
| 2nd person sing. (jij) | klampt aan | klampte aan | aanklampt | aanklampte |
| 2nd person sing. (u) | klampt aan | klampte aan | aanklampt | aanklampte |
| 2nd person sing. (gij) | klampt aan | klampte aan | aanklampt | aanklampte |
| 3rd person singular | klampt aan | klampte aan | aanklampt | aanklampte |
| plural | klampen aan | klampten aan | aanklampen | aanklampten |
| subjunctive sing.1 | klampe aan | klampte aan | aanklampe | aanklampte |
| subjunctive plur.1 | klampen aan | klampten aan | aanklampen | aanklampten |
| imperative sing. | klamp aan | |||
| imperative plur.1 | klampt aan | |||
| participles | aanklampend | aangeklampt | ||
| 1) Archaic. | ||||