aanklagen
Dutch
Etymology
From aan + klagen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋklaːɣə(n)/
audio (file) - Hyphenation: aan‧kla‧gen
Verb
aanklagen
- (transitive) to denounce, accuse, indict, sue
Inflection
| Inflection of aanklagen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanklagen | |||
| past singular | klaagde aan | |||
| past participle | aangeklaagd | |||
| infinitive | aanklagen | |||
| gerund | aanklagen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | klaag aan | klaagde aan | aanklaag | aanklaagde |
| 2nd person sing. (jij) | klaagt aan | klaagde aan | aanklaagt | aanklaagde |
| 2nd person sing. (u) | klaagt aan | klaagde aan | aanklaagt | aanklaagde |
| 2nd person sing. (gij) | klaagt aan | klaagde aan | aanklaagt | aanklaagde |
| 3rd person singular | klaagt aan | klaagde aan | aanklaagt | aanklaagde |
| plural | klagen aan | klaagden aan | aanklagen | aanklaagden |
| subjunctive sing.1 | klage aan | klaagde aan | aanklage | aanklaagde |
| subjunctive plur.1 | klagen aan | klaagden aan | aanklagen | aanklaagden |
| imperative sing. | klaag aan | |||
| imperative plur.1 | klaagt aan | |||
| participles | aanklagend | aangeklaagd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- aanklacht
- aanklager
- aanklaging
Anagrams
- klagen aan