biricik

biricik

See also: Biricik

Turkish

Etymology

From "bir" (one).

Adjective

biricik

1. one and only, only, unique, dear

Declension

Inflection
Nominative	biricik
Definite accusative	biriciği
	Singular	Plural
Nominative	biricik	biricikler
Definite accusative	biriciği	biricikleri
Dative	biriciğe	biriciklere
Locative	biricikte	biriciklerde
Ablative	biricikten	biriciklerden
Genitive	biriciğin	biriciklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular biriciğim biriciklerim 2nd singular biriciğin biriciklerin 3rd singular biriciği biricikleri 1st plural biriciğimiz biriciklerimiz 2nd plural biriciğiniz biricikleriniz 3rd plural biricikleri biricikleri
Predicative forms Singular Plural 1st singular biriciğim biriciklerim 2nd singular biriciksin biriciklersin 3rd singular biricik biriciktir biricikler biriciklerdir 1st plural biricikiz biricikleriz 2nd plural biriciksiniz biriciklersiniz 3rd plural biricikler biriciklerdir

Synonyms

• yegane