aankijken
Dutch
Etymology
From aan + kijken.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈaːŋkɛi̯kə(n)/
audio (file) - Hyphenation: aan‧kij‧ken
Verb
aankijken
- (transitive) to look at, to look in the eye
Inflection
| Inflection of aankijken (strong class 1, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aankijken | |||
| past singular | keek aan | |||
| past participle | aangekeken | |||
| infinitive | aankijken | |||
| gerund | aankijken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | kijk aan | keek aan | aankijk | aankeek |
| 2nd person sing. (jij) | kijkt aan | keek aan | aankijkt | aankeek |
| 2nd person sing. (u) | kijkt aan | keek aan | aankijkt | aankeek |
| 2nd person sing. (gij) | kijkt aan | keekt aan | aankijkt | aankeekt |
| 3rd person singular | kijkt aan | keek aan | aankijkt | aankeek |
| plural | kijken aan | keken aan | aankijken | aankeken |
| subjunctive sing.1 | kijke aan | keke aan | aankijke | aankeke |
| subjunctive plur.1 | kijken aan | keken aan | aankijken | aankeken |
| imperative sing. | kijk aan | |||
| imperative plur.1 | kijkt aan | |||
| participles | aankijkend | aangekeken | ||
| 1) Archaic. | ||||
Anagrams
- kijken aan