bipartio
Latin
Etymology
From bi- + partio
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /biˈpar.ti.oː/, [bɪˈpar.ti.oː]
Verb
bipartiō (present infinitive bipartīre, perfect active bipartīvī, supine bipartitum); fourth conjugation
- I divide in two
- I bisect
Inflection
Conjugation of bipartio (fourth conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | bipartiō | bipartīs | bipartit | bipartīmus | bipartītis | bipartiunt |
imperfect | bipartiēbam | bipartiēbās | bipartiēbat | bipartiēbāmus | bipartiēbātis | bipartiēbant | |
future | bipartiam | bipartiēs | bipartiet | bipartiēmus | bipartiētis | bipartient | |
perfect | bipartīvī | bipartīvistī | bipartīvit | bipartīvimus | bipartīvistis | bipartīvērunt, bipartīvēre | |
pluperfect | bipartīveram | bipartīverās | bipartīverat | bipartīverāmus | bipartīverātis | bipartīverant | |
future perfect | bipartīverō | bipartīveris | bipartīverit | bipartīverimus | bipartīveritis | bipartīverint | |
passive | present | bipartior | bipartīris, bipartīre | bipartītur | bipartīmur | bipartīminī | bipartiuntur |
imperfect | bipartiēbar | bipartiēbāris, bipartiēbāre | bipartiēbātur | bipartiēbāmur | bipartiēbāminī | bipartiēbantur | |
future | bipartiar | bipartiēris, bipartiēre | bipartiētur | bipartiēmur | bipartiēminī | bipartientur | |
perfect | bipartītus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | bipartītus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | bipartītus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | bipartiam | bipartiās | bipartiat | bipartiāmus | bipartiātis | bipartiant |
imperfect | bipartīrem | bipartīrēs | bipartīret | bipartīrēmus | bipartīrētis | bipartīrent | |
perfect | bipartīverim | bipartīverīs | bipartīverit | bipartīverimus | bipartīveritis | bipartīverint | |
pluperfect | bipartīvissem | bipartīvissēs | bipartīvisset | bipartīvissēmus | bipartīvissētis | bipartīvissent | |
passive | present | bipartiar | bipartiāris, bipartiāre | bipartiātur | bipartiāmur | bipartiāminī | bipartiantur |
imperfect | bipartīrer | bipartīrēris, bipartīrēre | bipartīrētur | bipartīrēmur | bipartīrēminī | bipartīrentur | |
perfect | bipartītus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | bipartītus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | bipartī | — | — | bipartīte | — |
future | — | bipartītō | bipartītō | — | bipartītōte | bipartiuntō | |
passive | present | — | bipartīre | — | — | bipartīminī | — |
future | — | bipartītor | bipartītor | — | — | bipartiuntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | bipartīre | bipartīvisse | bipartītūrus esse | bipartīrī | bipartītus esse | bipartītum īrī | |
participles | bipartiēns | — | bipartītūrus | — | bipartītus | bipartiendus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
nominative | genitive | dative/ablative | accusative | accusative | ablative | ||
bipartīre | bipartiendī | bipartiendō | bipartiendum | bipartītum | bipartītū |
References
- bipartio in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- bipartio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette