biografka
See also: biografką
Polish
Etymology
From biograf + -ka. First attested in 1893.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɔˈɡraf.ka/
- Rhymes: -afka
- Syllabification: bio‧graf‧ka
Noun
biografka f (masculine biograf)
- female equivalent of biograf (“biographer”)
- oficjalna biografka ― an official biographer
- znakomita biografka ― an excellent biographer
- biografka kompozytora ― a composer's biographer
- biografka noblisty ― a nobelprize winner's biographer
- biografka pisarki ― a writer's biographer
- biografka prezydenta ― a president's biographer
- słowa biografki ― the words of a biographer
- wywiad z biografką ― an interview with a biographer
- biografka pisze ― a biographer writes
- biografka podaje ― a biographer says
- biografka twierdzi ― a biographer claims
- biografka zaznacza ― a biographer points out
- wyznać biografce ― to confess to a biographer
- zwierzyć się biografce ― to confide in a biographer
- (tematy) podejmowane przez biografkę ― (topics) taken up by a biographer
Declension
Declension of biografka
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | biografka | biografki |
| genitive | biografki | biografek |
| dative | biografce | biografkom |
| accusative | biografkę | biografki |
| instrumental | biografką | biografkami |
| locative | biografce | biografkach |
| vocative | biografko | biografki |
Related terms
adjective
- biograficzny
adverb
- biograficznie
nouns
- autobiografia
- biografia
- biografistyka
- biografizm
References
- Tygodnik Illustrowany. Seria 5, t.7, issue 177, 1893, page 314
- biografka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biografka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biografka in Polish dictionaries at PWN