biogeniczny
Polish
Etymology
From biogen + -iczny. First attested in 1857, but in common usage only as of 1952.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɔ.ɡɛˈɲit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: bio‧ge‧nicz‧ny
Adjective
biogeniczny (not comparable)
- (biology) biogenic (essential for the maintenance of life)
- składniki biogeniczne ― biogenic components
- złoże biogeniczne ― biogenic deposit
Declension
Declension of biogeniczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | biogeniczny | biogeniczne | biogeniczna | biogeniczni | biogeniczne | ||
| genitive | biogenicznego | biogenicznej | biogenicznych | ||||
| dative | biogenicznemu | biogenicznym | |||||
| accusative | biogenicznego | biogeniczny | biogeniczne | biogeniczną | biogenicznych | biogeniczne | |
| instrumental | biogenicznym | biogenicznymi | |||||
| locative | biogenicznej | biogenicznych | |||||
Related terms
adjectives
- biogenetyczny
- biogenny
nouns
- biogen
- biogenetyka
- biogeneza
References
- Tygodnik Lekarski. R. 1, issue 45, 1857, page 358
- biogeniczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biogeniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biogeniczny in Polish dictionaries at PWN