biogenetyczny
Polish
Etymology
From biogeneza + -yczny. First attested in 1871.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɔ.ɡɛ.nɛˈtɨt͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨt͡ʂnɨ
- Syllabification: bio‧ge‧ne‧tycz‧ny
Adjective
biogenetyczny (not comparable)
- (biology, relational) biogenetic (of or pertaining to biogenesis)
- prawo biogenetyczne ― biogenetic law
Declension
Declension of biogenetyczny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | biogenetyczny | biogenetyczne | biogenetyczna | biogenetyczni | biogenetyczne | ||
genitive | biogenetycznego | biogenetycznej | biogenetycznych | ||||
dative | biogenetycznemu | biogenetycznym | |||||
accusative | biogenetycznego | biogenetyczny | biogenetyczne | biogenetyczną | biogenetycznych | biogenetyczne | |
instrumental | biogenetycznym | biogenetycznymi | |||||
locative | biogenetycznej | biogenetycznych |
Related terms
adjectives
- biogeniczny
- biogenny
nouns
- biogen
- biogenetyka
- biogeneza
References
- Kraj, issue 257, 1871, page 2
- biogenetyczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biogenetyczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biogenetyczny in Polish dictionaries at PWN