痴人
Chinese
imbecile; sentimental; stupid imbecile; sentimental; stupid; foolish; silly | man; person; people | ||
---|---|---|---|
trad. (痴人/癡人) | 痴/癡 | 人 | |
simp. (痴人) | 痴 | 人 |
Pronunciation
Noun
痴人
- (literary) simpleton; fool; idiot
Derived terms
|
Japanese
Kanji in this term | |
---|---|
痴 | 人 |
ち Grade: S | じん Grade: 1 |
on’yomi |
Alternative spelling |
---|
癡人 (kyūjitai) |
Pronunciation
- On’yomi
- (Tokyo) ちじん [chìjíń] (Heiban – [0])[1][2][3]
- (Tokyo) ちじん [chíꜜjìǹ] (Atamadaka – [1])[3]
- IPA(key): [t͡ɕiʑĩɴ]
Noun
痴人 • (chijin)
- fool; idiot
References
- 2006, 大辞林 (Daijirin), Third Edition (in Japanese), Tōkyō: Sanseidō, →ISBN
- 1997, 新明解国語辞典 (Shin Meikai Kokugo Jiten), Fifth Edition (in Japanese), Tōkyō: Sanseidō, →ISBN
- 1998, NHK日本語発音アクセント辞典 (NHK Japanese Pronunciation Accent Dictionary) (in Japanese), Tōkyō: NHK, →ISBN