binokularny

binokularny

Polish

Etymology

From binokular +‎ -ny. First attested in 1862.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.nɔ.kuˈlar.nɨ/
• Rhymes: -arnɨ
• Syllabification: bi‧no‧ku‧lar‧ny

Adjective

binokularny (not comparable)

1. (relational) binocular (using two eyes or viewpoints)

   Synonym: binokularowy

   teleskop binokularny ― binocular telescope

   mikroskop binokularny ― binocular microscope

Declension

Declension of binokularny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	binokularny		binokularne	binokularna	binokularni	binokularne
genitive	binokularnego			binokularnej	binokularnych
dative	binokularnemu				binokularnym
accusative	binokularnego	binokularny	binokularne	binokularną	binokularnych	binokularne
instrumental	binokularnym				binokularnymi
locative				binokularnej	binokularnych

Related terms

adjective

• binokularowy

 

nouns

• binokle
• binokular
• okulary

 

References

1. Tygodnik Lekarski. R. 6‎, issue 40, 1862, page 350
2. binokularny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• binokularny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• binokularny in Polish dictionaries at PWN