bimetaliczny

bimetaliczny

Polish

Etymology

From bi- +‎ metal +‎ -iczny. First attested in 1881.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bi.mɛ.taˈlit͡ʂ.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: bi‧me‧ta‧licz‧ny

Adjective

bimetaliczny (not comparable)

1. (economics, historical, relational) bimetallistic, bimetallist

   Synonym: bimetalistyczny

2. (relational, metallurgy) bimetallic, bimetal

   Synonym: bimetalowy

Declension

Declension of bimetaliczny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bimetaliczny		bimetaliczne	bimetaliczna	bimetaliczni	bimetaliczne
genitive	bimetalicznego			bimetalicznej	bimetalicznych
dative	bimetalicznemu				bimetalicznym
accusative	bimetalicznego	bimetaliczny	bimetaliczne	bimetaliczną	bimetalicznych	bimetaliczne
instrumental	bimetalicznym				bimetalicznymi
locative				bimetalicznej	bimetalicznych

Related terms

adjectives

• bimetalistyczny
• bimetalowy

 

nouns

• bimetal
• bimetalista
• bimetalizm
• metal

 

References

1. Niwa : dwutygodnik naukowy, literacki i artystyczny 1881, t.19‎, issue 150, 1881, page 432
2. bimetaliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• bimetaliczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bimetaliczny in Polish dictionaries at PWN