bilokacyjny
Polish
Etymology
From bilokacja + -ny. [First attested in 1990.][1]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.lɔ.kaˈt͡sɨj.nɨ/
- Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: bi‧lo‧ka‧cyj‧ny
Adjective
bilokacyjny (not comparable)
- (relational, uncommon) bilocational
Declension
Declension of bilokacyjny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bilokacyjny | bilokacyjne | bilokacyjna | bilokacyjni | bilokacyjne | ||
| genitive | bilokacyjnego | bilokacyjnej | bilokacyjnych | ||||
| dative | bilokacyjnemu | bilokacyjnym | |||||
| accusative | bilokacyjnego | bilokacyjny | bilokacyjne | bilokacyjną | bilokacyjnych | bilokacyjne | |
| instrumental | bilokacyjnym | bilokacyjnymi | |||||
| locative | bilokacyjnej | bilokacyjnych | |||||
Related terms
nouns
- bilokacja
- lokacja
References
- bilokacyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bilokacyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bilokacyjny in Polish dictionaries at PWN