acciens
Latin
Etymology
Present participle of acciō.
Participle
acciēns m or f or n (genitive accientis); third declension
- summoning
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | acciēns | acciēns | accientēs | accientia | |
Genitive | accientis | accientis | accientium | accientium | |
Dative | accientī | accientī | accientibus | accientibus | |
Accusative | accientem | acciēns | accientēs, accientīs | accientia | |
Ablative | acciente, accientī1 | acciente, accientī1 | accientibus | accientibus | |
Vocative | acciēns | acciēns | accientēs | accientia |
1When used purely as an adjective.