accido
Italian
Verb
accido
- first-person singular present indicative of accidere
Anagrams
- accodi, doccia, occida
Latin
Etymology 1
From ad- + cadō (“fall”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈak.ki.doː/, [ˈäkːɪd̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈat.t͡ʃi.do/, [ˈätː͡ʃid̪o]
Verb
accidō (present infinitive accidere, perfect active accidī); third conjugation, no supine stem
- (intransitive) I fall down, upon, at or near; descend.
- 8 CE, Ovid, Fasti 5.359-360:
- annuit, et mōtīs flōrēs cecidēre capillīs,
accidere in mēnsās ut rosā missa solet- She nodded her assent and, with her hair having been shaken, flowers fell, just as a rose is wont to descend upon a table.
(The goddess Flora (mythology) adorned herself with flowers; during ancient feasts, wealthy Romans sometimes delighted their guests by cascading flowers onto the banquet tables.)
- She nodded her assent and, with her hair having been shaken, flowers fell, just as a rose is wont to descend upon a table.
- annuit, et mōtīs flōrēs cecidēre capillīs,
- Synonyms: corruō, incidō, cadō, incurrō, occidō, ruō
- Antonym: orior
- (intransitive) I happen (to), take place, occur, befall.
- Synonyms: interveniō, ēveniō, obveniō, expetō, obtingō, incurrō, accēdō, incidō, intercidō, contingō, fīō
Conjugation
Conjugation of accidō (third conjugation, no supine stem) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | accidō | accidis | accidit | accidimus | acciditis | accidunt |
imperfect | accidēbam | accidēbās | accidēbat | accidēbāmus | accidēbātis | accidēbant | |
future | accidam | accidēs | accidet | accidēmus | accidētis | accident | |
perfect | accidī | accidistī | accidit | accidimus | accidistis | accidērunt, accidēre | |
pluperfect | accideram | acciderās | acciderat | acciderāmus | acciderātis | acciderant | |
future perfect | acciderō | accideris | acciderit | acciderimus | accideritis | acciderint | |
passive | present | accidor | accideris, accidere | acciditur | accidimur | accidiminī | acciduntur |
imperfect | accidēbar | accidēbāris, accidēbāre | accidēbātur | accidēbāmur | accidēbāminī | accidēbantur | |
future | accidar | accidēris, accidēre | accidētur | accidēmur | accidēminī | accidentur | |
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | accidam | accidās | accidat | accidāmus | accidātis | accidant |
imperfect | acciderem | acciderēs | accideret | acciderēmus | acciderētis | acciderent | |
perfect | acciderim | acciderīs | acciderit | acciderīmus | acciderītis | acciderint | |
pluperfect | accidissem | accidissēs | accidisset | accidissēmus | accidissētis | accidissent | |
passive | present | accidar | accidāris, accidāre | accidātur | accidāmur | accidāminī | accidantur |
imperfect | acciderer | acciderēris, acciderēre | acciderētur | acciderēmur | acciderēminī | acciderentur | |
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | accide | — | — | accidite | — |
future | — | acciditō | acciditō | — | acciditōte | acciduntō | |
passive | present | — | accidere | — | — | accidiminī | — |
future | — | acciditor | acciditor | — | — | acciduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | accidere | accidisse | — | accidī | — | — | |
participles | accidēns | — | — | — | — | accidendus, accidundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
accidendī | accidendō | accidendum | accidendō | — | — |
Derived terms
- accidēns
- accidentia
Related terms
- cadō
- concidō
- dēcidō
- excidō
- incidō
- intercidō
- occidō
- prōcidō
- recidō
- succidō
- contingo
- evenio
Descendants
- *ad-cad-ēscere
- Old Spanish: acaesçer, acaecer
- Spanish: acaecer
- Old Spanish: acaesçer, acaecer
Etymology 2
From ad- + caedō (“cut; strike”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /akˈkiː.doː/, [äkˈkiːd̪oː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /atˈt͡ʃi.do/, [ätˈt͡ʃiːd̪o]
Verb
accīdō (present infinitive accīdere, perfect active accīdī, supine accīsum); third conjugation
- (transitive) I begin to cut or cut into or through; fell, cut down.
- (transitive) I use up, consume, diminish.
- (transitive) I impair, weaken, shatter, break down, destroy.
- (reflexive, intransitive) I become corrupted, fallen into ruin
Conjugation
Conjugation of accīdō (third conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | accīdō | accīdis | accīdit | accīdimus | accīditis | accīdunt |
imperfect | accīdēbam | accīdēbās | accīdēbat | accīdēbāmus | accīdēbātis | accīdēbant | |
future | accīdam | accīdēs | accīdet | accīdēmus | accīdētis | accīdent | |
perfect | accīdī | accīdistī | accīdit | accīdimus | accīdistis | accīdērunt, accīdēre | |
pluperfect | accīderam | accīderās | accīderat | accīderāmus | accīderātis | accīderant | |
future perfect | accīderō | accīderis | accīderit | accīderimus | accīderitis | accīderint | |
passive | present | accīdor | accīderis, accīdere | accīditur | accīdimur | accīdiminī | accīduntur |
imperfect | accīdēbar | accīdēbāris, accīdēbāre | accīdēbātur | accīdēbāmur | accīdēbāminī | accīdēbantur | |
future | accīdar | accīdēris, accīdēre | accīdētur | accīdēmur | accīdēminī | accīdentur | |
perfect | accīsus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | accīsus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | accīsus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | accīdam | accīdās | accīdat | accīdāmus | accīdātis | accīdant |
imperfect | accīderem | accīderēs | accīderet | accīderēmus | accīderētis | accīderent | |
perfect | accīderim | accīderīs | accīderit | accīderīmus | accīderītis | accīderint | |
pluperfect | accīdissem | accīdissēs | accīdisset | accīdissēmus | accīdissētis | accīdissent | |
passive | present | accīdar | accīdāris, accīdāre | accīdātur | accīdāmur | accīdāminī | accīdantur |
imperfect | accīderer | accīderēris, accīderēre | accīderētur | accīderēmur | accīderēminī | accīderentur | |
perfect | accīsus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | accīsus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | accīde | — | — | accīdite | — |
future | — | accīditō | accīditō | — | accīditōte | accīduntō | |
passive | present | — | accīdere | — | — | accīdiminī | — |
future | — | accīditor | accīditor | — | — | accīduntor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | accīdere | accīdisse | accīsūrum esse | accīdī | accīsum esse | accīsum īrī | |
participles | accīdēns | — | accīsūrus | — | accīsus | accīdendus, accīdundus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
accīdendī | accīdendō | accīdendum | accīdendō | accīsum | accīsū |
Synonyms
- (use up): cōnsūmō, absūmō, hauriō, exhauriō, abūtor, terō, atterō, conterō, dēterō, adedō, eneco, effundo, perago
- (diminish): diminuo, minuo
- (shatter): ferio, tango, percutio, pello, discutio, percello, affligo, impingo, pulsō, ico, caedo, verbero
- (destroy): ruīnō, diruō, perdō, aboleō, dēstruō, dēvāstō, ēvāstō, vāstō, occidō, tollō, exscindō, sepeliō, populor, interimō, perimō, absūmō, trucīdō, impellō
Antonyms
- (destroy): ēmendō, reficiō, reparō, corrigō, medeor
Derived terms
- accīsus
Related terms
- abscīdō
- caedō
- circumcīdō
- concīdō
- dēcīdō
- discīdō
- excīdō
- incīdō
- intercīdō
- occīdō
- percīdō
- praecīdō
- procīdō
- recīdō
- succīdō
- trānscīdō
References
- “accido”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “accido”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- accido in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- accido in Enrico Olivetti, editor (2003-2023) Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
- to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere
- to fall at some one's feet: ad pedes alicuius accidere
- if anything should happen to me; if I die: si quid (humanitus) mihi accidat or acciderit
- it is most fortunate that..: peropportune accidit, quod
- a thing has happened contrary to my expectation: aliquid mihi nec opinanti, insperanti accidit
- it happened miraculously: divinitus accidit
- to come to some one's ears: ad aures alicuius (not alicui) pervenire, accidere