bilek

bilek

See also: Bilek and bílek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish بيلك‎ (bilek), from Old Turkic bilek‎ (bilek), from Proto-Turkic *bilek (“wrist, forearm”).

Pronunciation

• IPA^(key): [biɫec]
• Hyphenation: bi‧lek

Noun

bilek (definite accusative bileği, plural bilekler)

1. wrist, ankle
2. (figuratively) power, strength

Declension

Inflection
Nominative	bilek
Definite accusative	bileği
	Singular	Plural
Nominative	bilek	bilekler
Definite accusative	bileği	bilekleri
Dative	bileğe	bileklere
Locative	bilekte	bileklerde
Ablative	bilekten	bileklerden
Genitive	bileğin	bileklerin
Possessive forms Singular Plural 1st singular bileğim bileklerim 2nd singular bileğin bileklerin 3rd singular bileği bilekleri 1st plural bileğimiz bileklerimiz 2nd plural bileğiniz bilekleriniz 3rd plural bilekleri bilekleri

Derived terms

• bileklik

Descendants

• Armenian: բիլակ (bilak)