bijzetten
Dutch
Etymology
From bij + zetten.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɛi̯zɛtə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: bij‧zet‧ten
Verb
bijzetten
- (transitive) to add, to set beside something else
Usage notes
- This verb is especially used to mean adding human remains to a cemetery or tomb.
Inflection
| Inflection of bijzetten (weak, separable) | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijzetten | ||||||||
| past singular | zette bij | ||||||||
| past participle | bijgezet | ||||||||
| infinitive | bijzetten | ||||||||
| gerund | bijzetten n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
| present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
| 1st person singular | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette | |||||
| 2nd person sing. (jij) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette | |||||
| 2nd person sing. (u) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette | |||||
| 2nd person sing. (gij) | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette | |||||
| 3rd person singular | zet bij | zette bij | bijzet | bijzette | |||||
| plural | zetten bij | zetten bij | bijzetten | bijzetten | |||||
| subjunctive sing.1 | zette bij | zette bij | bijzette | bijzette | |||||
| subjunctive plur.1 | zetten bij | zetten bij | bijzetten | bijzetten | |||||
| imperative sing. | zet bij | ||||||||
| imperative plur.1 | zet bij | ||||||||
| participles | bijzettend | bijgezet | |||||||
| 1) Archaic. | |||||||||
Anagrams
- zetten bij