bijvallen
Dutch
Etymology
From bij + vallen.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbɛi̯vɑlə(n)/
Audio (file) - Hyphenation: bij‧val‧len
Verb
bijvallen
- (intransitive) to fall in addition
- (transitive) to second, take side
Inflection
| Inflection of bijvallen (strong class 7, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bijvallen | |||
| past singular | viel bij | |||
| past participle | bijgevallen | |||
| infinitive | bijvallen | |||
| gerund | bijvallen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | val bij | viel bij | bijval | bijviel |
| 2nd person sing. (jij) | valt bij | viel bij | bijvalt | bijviel |
| 2nd person sing. (u) | valt bij | viel bij | bijvalt | bijviel |
| 2nd person sing. (gij) | valt bij | vielt bij | bijvalt | bijvielt |
| 3rd person singular | valt bij | viel bij | bijvalt | bijviel |
| plural | vallen bij | vielen bij | bijvallen | bijvielen |
| subjunctive sing.1 | valle bij | viele bij | bijvalle | bijviele |
| subjunctive plur.1 | vallen bij | vielen bij | bijvallen | bijvielen |
| imperative sing. | val bij | |||
| imperative plur.1 | valt bij | |||
| participles | bijvallend | bijgevallen | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- bijval
Anagrams
- vallen bij