bijeenhouden
Dutch
Etymology
From bijeen (“together”) + houden (“to hold”).
Pronunciation
- IPA(key): /bɛi̯ˈeːnɦɑu̯də(n)/
Audio (file) - Hyphenation: bij‧een‧hou‧den
Verb
bijeenhouden
- (transitive) to hold together
Inflection
Inflection of bijeenhouden (strong class 7, slightly irregular, separable) | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
infinitive | bijeenhouden | ||||||||
past singular | hield bijeen | ||||||||
past participle | bijeengehouden | ||||||||
infinitive | bijeenhouden | ||||||||
gerund | bijeenhouden n|- class="vsHide" style="background: #E6E6FF;" | main clause | subordinate clause | ||||||
present tense | past tense | present tense | past tense | ||||||
1st person singular | hou bijeen, houd bijeen | hield bijeen | bijeenhou, bijeenhoud | bijeenhield | |||||
2nd person sing. (jij) | houdt bijeen | hield bijeen | bijeenhoudt | bijeenhield | |||||
2nd person sing. (u) | houdt bijeen | hield bijeen | bijeenhoudt | bijeenhield | |||||
2nd person sing. (gij) | houdt bijeen | hieldt bijeen | bijeenhoudt | bijeenhieldt | |||||
3rd person singular | houdt bijeen | hield bijeen | bijeenhoudt | bijeenhield | |||||
plural | houden bijeen | hielden bijeen | bijeenhouden | bijeenhielden | |||||
subjunctive sing.1 | houde bijeen | hielde bijeen | bijeenhoude | bijeenhielde | |||||
subjunctive plur.1 | houden bijeen | hielden bijeen | bijeenhouden | bijeenhielden | |||||
imperative sing. | hou bijeen, houd bijeen | ||||||||
imperative plur.1 | houdt bijeen | ||||||||
participles | bijeenhoudend | bijeengehouden | |||||||
1) Archaic. |
Anagrams
- houden bijeen