bieżnik
Polish
Etymology
From bieżeć + -nik. First attested in 1900.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbjɛʐ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɛʐɲik
- Syllabification: bież‧nik
Noun
bieżnik m inan
- runner (piece of fabric used to decorate a table)
- Synonym: laufer
- tread (the grooves carved into the face of a tire, used to give the tire traction)
- Synonym: protektor
- bieżnik opon ― tread of (one's) tires
- głębokość bieżnika ― the depth of tread
- grubość bieżnika ― the thickness tread
- rzeźba bieżnika ― carving out tread
- wysokość bieżnika ― the height of tread
- szerokość bieżnika ― the width of tread
- stan bieżnika ― the state of tread
- badanie bieżnika ― checking tread
- ścieranie bieżnika ― tread wear
Declension
Declension of bieżnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bieżnik | bieżniki |
| genitive | bieżnika | bieżników |
| dative | bieżnikowi | bieżnikom |
| accusative | bieżnik | bieżniki |
| instrumental | bieżnikiem | bieżnikami |
| locative | bieżniku | bieżnikach |
| vocative | bieżniku | bieżniki |
Derived terms
noun
- bieżnikownia
verb
- bieżnikować impf
Related terms
adjectives
- bieżący
- bieżny
adverb
- bieżąco
nouns
- bieżączka
- bieżnia
verbs
- biec impf
- bieżeć impf
References
- bieżnik in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bieżnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bieżnik in Polish dictionaries at PWN