biernikowy
Polish
Etymology
From biernik + -owy. First attested in 1863.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛr.ɲiˈkɔ.vɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɨ
- Syllabification: bier‧ni‧ko‧wy
Adjective
biernikowy (not comparable)
- (grammar, relational) accusative, accusatival
Declension
Declension of biernikowy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | biernikowy | biernikowe | biernikowa | biernikowi | biernikowe | ||
genitive | biernikowego | biernikowej | biernikowych | ||||
dative | biernikowemu | biernikowym | |||||
accusative | biernikowego | biernikowy | biernikowe | biernikową | biernikowych | biernikowe | |
instrumental | biernikowym | biernikowymi | |||||
locative | biernikowej | biernikowych |
Related terms
adjective
- bierny
adverb
- biernie
nouns
- biernik
- bierność
- biernota
verb
- brać
References
- Antoni Małecki (1863) Gramatyka języka polskiego większa, page 294
- biernikowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biernikowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biernikowy in Polish dictionaries at PWN