bielinek
Polish
Etymology
From biały + -in + -ek. First attested in 1831.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛˈli.nɛk/
Audio (file) - Rhymes: -inɛk
- Syllabification: bie‧li‧nek
Noun
bielinek m anim
- white (any butterfly of the family Pieridae)
- pospolity bielinek ― a common white
Declension
Declension of bielinek
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bielinek | bielinki |
genitive | bielinka | bielinków |
dative | bielinkowi | bielinkom |
accusative | bielinka | bielinki |
instrumental | bielinkiem | bielinkami |
locative | bielinku | bielinkach |
vocative | bielinku | bielinki |
Derived terms
noun
- bielinek kapustnik
References
- The Review of Applied Entomology: Agricultural. Series A, 1831, page 236
- bielinek in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bielinek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bielinek in Polish dictionaries at PWN