biedula
See also: biedulą
Polish
Etymology
From bieda + -ula. First attested in 1887.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bjɛˈdu.la/
Audio (file) - Rhymes: -ula
- Syllabification: bie‧du‧la
Noun
biedula f (diminutive biedulka)
- (colloquial, endearing) poor thing
- Synonyms: biedak, biedactwo
Declension
Declension of biedula
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biedula | biedule |
genitive | bieduli | biedul |
dative | bieduli | biedulom |
accusative | biedulę | biedule |
instrumental | biedulą | biedulami |
locative | bieduli | biedulach |
vocative | biedulo | biedule |
Related terms
adjectives
- biedniacki
- biednieńki
- biedniuchny
- biedniutki
- biedny
adverb
- biednie
nouns
- bieda
- biedactwo
- biedaczek
- biedaczka
- biedaczyna
- biedaczysko
- biedak
- biedniaczka
- biedniak
- biedota
verbs
- biednieć impf, zbiednieć pf
- biedować impf
- biedzić impf
References
- Przegląd Tygodniowy Życia Społecznego, Literatury i Sztuk Pięknych R.22, issue 21, 1887, page 294
- biedula in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biedula in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biedula in Polish dictionaries at PWN