biczownik
Polish
Etymology
From biczować + -nik.
Pronunciation
- IPA(key): /biˈt͡ʂɔv.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɲik
- Syllabification: bi‧czow‧nik
Noun
biczownik m pers
- (religion) flagellant, flagellator
- Synonym: flagelant
Declension
Declension of biczownik
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biczownik | biczownicy |
genitive | biczownika | biczowników |
dative | biczownikowi | biczownikom |
accusative | biczownika | biczowników |
instrumental | biczownikiem | biczownikami |
locative | biczowniku | biczownikach |
vocative | biczowniku | biczownicy |
Derived terms
adjective
- biczowniczy
Related terms
adjective
- biczowy
nouns
- bicz
- biczownica
- biczyk
- biczysko
verbs
- bić impf
- biczować impf, ubiczować pf
- wybiczować pf
Further reading
- biczownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biczownik in Polish dictionaries at PWN