biblioznawczy
Polish
Etymology
From biblioznawca + -y. First attested in 1910.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bi.bljɔˈznaf.t͡ʂɨ/
- Rhymes: -aft͡ʂɨ
- Syllabification: bi‧blio‧znaw‧czy
Adjective
biblioznawczy (not comparable)
- (relational) biblicist
- Synonym: biblistyczny
Declension
Declension of biblioznawczy
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | biblioznawczy | biblioznawcze | biblioznawcza | biblioznawczy | biblioznawcze | ||
genitive | biblioznawczego | biblioznawczej | biblioznawczych | ||||
dative | biblioznawczemu | biblioznawczym | |||||
accusative | biblioznawczego | biblioznawczy | biblioznawcze | biblioznawczą | biblioznawczych | biblioznawcze | |
instrumental | biblioznawczym | biblioznawczymi | |||||
locative | biblioznawczej | biblioznawczych |
Related terms
nouns
- biblioznawca
- biblioznawstwo
References
- Krytyka: miesięcznik społeczny, naukowy i literacki, 1910
- biblioznawczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biblioznawczy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biblioznawczy in Polish dictionaries at PWN