biblioman
Polish
Etymology
Back-formation from bibliomania. First attested in 1815.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bibˈljɔ.man/
Audio (file) - Rhymes: -ɔman
- Syllabification: bib‧lio‧man
Noun
biblioman m pers (feminine bibliomanka)
- (literary) bibliomaniac
Declension
Declension of biblioman
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | biblioman | bibliomani |
genitive | bibliomana | bibliomanów |
dative | bibliomanowi | bibliomanom |
accusative | bibliomana | bibliomanów |
instrumental | bibliomanem | bibliomanami |
locative | bibliomanie | bibliomanach |
vocative | bibliomanie | bibliomani |
Related terms
noun
- bibliomania
References
- Pamiętnik Warszawski : czyli dziennik nauk i umieiętności, issue 8, 1815, page 414
- biblioman in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- biblioman in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- biblioman in Polish dictionaries at PWN
Romanian
Etymology
From French bibliomane.
Noun
biblioman m (plural bibliomani)
- bibliomaniac
Declension
Declension of biblioman
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) biblioman | bibliomanul | (niște) bibliomani | bibliomanii |
genitive/dative | (unui) biblioman | bibliomanului | (unor) bibliomani | bibliomanilor |
vocative | bibliomanule | bibliomanilor |