białowłosy

białowłosy

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *bělovolsъ. By surface analysis, biały +‎ -o- +‎ włos +‎ -y. First attested in 1636.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bja.wɔˈvwɔ.sɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔsɨ
• Syllabification: bia‧ło‧wło‧sy

Adjective

białowłosy (not comparable)

1. white-haired

Declension

Declension of białowłosy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	białowłosy		białowłose	białowłosa	białowłosi	białowłose
genitive	białowłosego			białowłosej	białowłosych
dative	białowłosemu				białowłosym
accusative	białowłosego	białowłosy	białowłose	białowłosą	białowłosych	białowłose
instrumental	białowłosym				białowłosymi
locative				białowłosej	białowłosych

Derived terms

• białowłosość

 

Related terms

adjectives

• biały
• bielutki

 

nouns

• biel
• bielizna
• bielmo

 

verbs

• bieleć
• bielić

 

References

1. białowłosy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
2. białowłosy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• białowłosy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• białowłosy in Polish dictionaries at PWN