białaczka
See also: białaczą
Polish
Etymology
From biały + -aczka, a calque of New Latin leucaemia, from Ancient Greek λευκός (leukós) + αἷμα (haîma). First attested in 1837.[1][2][3]
Pronunciation
- IPA(key): /bjaˈwat͡ʂ.ka/
Audio (file) - Rhymes: -at͡ʂka
- Syllabification: bia‧łacz‧ka
Noun
białaczka f
- (oncology, pathology) leukaemia
- Synonym: leukemia
- białaczka enzootyczna ― enzootic leukaemia
- białaczka limfatyczna ― lymphatic leukaemia
- białaczka szpikowa ― myeloid leukaemia
- ostra białaczka ― acute leukaemia
- białaczka u dzieci ― leukaemia in children
- przypadek białaczki ― a case of leukaemia
- chory na białaczkę ― sick with leukaemia
- leczyć białaczkę ― to treat leukaemia
- stwierdzić białaczkę ― to identify leukaemia
Declension
Declension of białaczka
| singular | |
|---|---|
| nominative | białaczka |
| genitive | białaczki |
| dative | białaczce |
| accusative | białaczkę |
| instrumental | białaczką |
| locative | białaczce |
| vocative | białaczko |
Derived terms
adjectives
- białaczkotwórczy
- białaczkowy
Related terms
adjective
- biały
References
- Pamiȩtnik naukowy, 1837, page 467
- Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego. T. 1, 1837, page 145
- białaczka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- białaczka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- białaczka in Polish dictionaries at PWN