bezwolny

bezwolny

Polish

Etymology

From bez- +‎ wolny. First attested in 1769.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛzˈvɔl.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔlnɨ
• Syllabification: bez‧wol‧ny

Adjective

bezwolny (not comparable, adverb bezwolnie)

1. will-less (lacking volition, not exercising one's will)
2. supine (reluctant to take action)

Declension

Declension of bezwolny

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezwolny		bezwolne	bezwolna	bezwolni	bezwolne
genitive	bezwolnego			bezwolnej	bezwolnych
dative	bezwolnemu				bezwolnym
accusative	bezwolnego	bezwolny	bezwolne	bezwolną	bezwolnych	bezwolne
instrumental	bezwolnym				bezwolnymi
locative				bezwolnej	bezwolnych

Derived terms

noun

• bezwolność

 

Related terms

nouns

• bezwola
• wola

 

verb

• woleć

 

References

1. bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
2. bezwolny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• bezwolny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezwolny in Polish dictionaries at PWN