bezwolność
Polish
Etymology
From bezwolny + -ość. First attested in 1807.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛzˈvɔl.nɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔlnɔɕt͡ɕ
- Syllabification: bez‧wol‧ność
Noun
bezwolność f
- willlessness
- Synonym: bezwola
Declension
Declension of bezwolność
| singular | |
|---|---|
| nominative | bezwolność |
| genitive | bezwolności |
| dative | bezwolności |
| accusative | bezwolność |
| instrumental | bezwolnością |
| locative | bezwolności |
| vocative | bezwolności |
Related terms
adjective
- bezwolny
adverb
- bezwolnie
nouns
- bezwola
- wola
verb
- woleć
References
- Samuel Bogumił Linde (1807) Słownik języka polskiego: A - L - Volume 1, page 90
- bezwolność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezwolność in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwolność in Polish dictionaries at PWN