bezwarunkowość
Polish
Etymology
From bezwarunkowy + -ość. First attested in 1814.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.va.ruŋˈkɔ.vɔɕt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvɔɕt͡ɕ
- Syllabification: bez‧wa‧run‧ko‧wość
Noun
bezwarunkowość f
- implicitness, unconditionality, unconditionalness, absoluteness, unqualifiedness, unconditionedness, outrightness
- Synonym: bezwzględność
- Antonym: warunkowość
Declension
Declension of bezwarunkowość
| singular | |
|---|---|
| nominative | bezwarunkowość |
| genitive | bezwarunkowości |
| dative | bezwarunkowości |
| accusative | bezwarunkowość |
| instrumental | bezwarunkowością |
| locative | bezwarunkowości |
| vocative | bezwarunkowości |
Related terms
adjective
- bezwarunkowy
adverb
- bezwarunkowo
noun
- warunek
References
- Michael Wenzel Voigt (1814) Zrodla spokoynosci duszy, ktore czlowiek w swym wlasnym umyeiu znyduie ..., page 165
- bezwarunkowość in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezwarunkowość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezwarunkowość in Polish dictionaries at PWN