bezsprzeczny
Polish
Etymology
From bez- + sprzeczny.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛsˈspʂɛt͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛt͡ʂnɨ
- Syllabification: bez‧sprzecz‧ny
Adjective
bezsprzeczny (not comparable, adverb bezsprzecznie)
- indisputable, undisputed (universally agreed upon)
- Synonyms: bezsporny, bezdyskusyjny, kategoryczny, niekwestionowany, niewątpliwy, niezaprzeczalny, niezbity, oczywisty
- Antonyms: dyskusyjny, sporny, niepodważalny, wątpliwy
Declension
Declension of bezsprzeczny
| case | singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
| nominative, vocative | bezsprzeczny | bezsprzeczne | bezsprzeczna | bezsprzeczni | bezsprzeczne | ||
| genitive | bezsprzecznego | bezsprzecznej | bezsprzecznych | ||||
| dative | bezsprzecznemu | bezsprzecznym | |||||
| accusative | bezsprzecznego | bezsprzeczny | bezsprzeczne | bezsprzeczną | bezsprzecznych | bezsprzeczne | |
| instrumental | bezsprzecznym | bezsprzecznymi | |||||
| locative | bezsprzecznej | bezsprzecznych | |||||
Derived terms
noun
- bezsprzeczność
Related terms
verb
- sprzeczać
Further reading
- bezsprzeczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezsprzeczny in Polish dictionaries at PWN