bezsamochodowy

bezsamochodowy

Polish

Etymology

From bez- +‎ samochodowy. First attested in 1973.[1][2]

Pronunciation

• IPA^(key): /bɛs.sa.mɔ.xɔˈdɔ.vɨ/
• Rhymes: -ɔvɨ
• Syllabification: bez‧sa‧mo‧cho‧do‧wy

Adjective

bezsamochodowy (not comparable)

1. carless

Declension

Declension of bezsamochodowy

case	singular				plural
	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	bezsamochodowy		bezsamochodowe	bezsamochodowa	bezsamochodowi	bezsamochodowe
genitive	bezsamochodowego			bezsamochodowej	bezsamochodowych
dative	bezsamochodowemu				bezsamochodowym
accusative	bezsamochodowego	bezsamochodowy	bezsamochodowe	bezsamochodową	bezsamochodowych	bezsamochodowe
instrumental	bezsamochodowym				bezsamochodowymi
locative				bezsamochodowej	bezsamochodowych

Related terms

noun

• samochód

 

References

1. Daily Zgoda‎, issue 218, Chicago, IL, 1973, page 13: “Swojej młodości bezsamochodowej i biednawej nie zamieniłbym jednak na obecną pustą, nudną i zdziczałą.”
2. bezsamochodowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

• bezsamochodowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bezsamochodowy in Polish dictionaries at PWN