bezokolicznik
Polish
Etymology
From bez- + okoliczny + -ik.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.ɔ.kɔˈlit͡ʂ.ɲik/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂɲik
- Syllabification: bez‧o‧ko‧licz‧nik
Noun
bezokolicznik m inan
- (grammar) infinitive (verb form)
- Synonym: infinitiwus
- forma bezokolicznika ― the infinitive form
- czasownik w bezokoliczniku ― a verb in the infinitive
Declension
Declension of bezokolicznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezokolicznik | bezokoliczniki |
| genitive | bezokolicznika | bezokoliczników |
| dative | bezokolicznikowi | bezokolicznikom |
| accusative | bezokolicznik | bezokoliczniki |
| instrumental | bezokolicznikiem | bezokolicznikami |
| locative | bezokoliczniku | bezokolicznikach |
| vocative | bezokoliczniku | bezokoliczniki |
Derived terms
adjective
- bezokolicznikowy
Further reading
- bezokolicznik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezokolicznik in Polish dictionaries at PWN