bezludzie
Polish
Etymology
From bez- + lud + -ie.
Pronunciation
- IPA(key): /bɛzˈlu.d͡ʑɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ud͡ʑɛ
- Syllabification: bez‧lu‧dzie
Noun
bezludzie n
- solitude, wilderness, a deserted, peopleless, or uninhabited place
Declension
Declension of bezludzie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | bezludzie | bezludzia |
genitive | bezludzia | bezludzi |
dative | bezludziu | bezludziom |
accusative | bezludzie | bezludzia |
instrumental | bezludziem | bezludziami |
locative | bezludziu | bezludziach |
vocative | bezludzie | bezludzia |
Related terms
adjective
- bezludny
adverb
- bezludnie
nouns
- bezludność
- lud
Further reading
- bezludzie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezludzie in Polish dictionaries at PWN