bezideowiec
Polish
Etymology
From bezideowy + -iec. First attested in 1908.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /bɛz.i.dɛˈɔ.vjɛt͡s/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: bez‧i‧de‧o‧wiec
Noun
bezideowiec m pers
- (derogatory) coaster, idealless person, directionless person (a person lacking life goals)
Declension
Declension of bezideowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | bezideowiec | bezideowcy |
| genitive | bezideowca | bezideowców |
| dative | bezideowcowi | bezideowcom |
| accusative | bezideowca | bezideowców |
| instrumental | bezideowcem | bezideowcami |
| locative | bezideowcu | bezideowcach |
| vocative | bezideowcze | bezideowcy |
Related terms
adjective
- bezideowy
adverb
- bezideowo
nouns
- bezideowość
- idea
References
- bezideowiec in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- bezideowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- bezideowiec in Polish dictionaries at PWN