bewelkomen
Dutch
Etymology
From be- + welkom.
Pronunciation
- IPA(key): /bəˈʋɛlˌkoː.mə(n)/
- Hyphenation: be‧wel‧ko‧men
Verb
bewelkomen
- (transitive, archaic) to welcome
- Synonym: verwelkomen
Inflection
| Inflection of bewelkomen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | bewelkomen | |||
| past singular | bewelkomde | |||
| past participle | bewelkomd | |||
| infinitive | bewelkomen | |||
| gerund | bewelkomen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | bewelkom | bewelkomde | ||
| 2nd person sing. (jij) | bewelkomt | bewelkomde | ||
| 2nd person sing. (u) | bewelkomt | bewelkomde | ||
| 2nd person sing. (gij) | bewelkomt | bewelkomde | ||
| 3rd person singular | bewelkomt | bewelkomde | ||
| plural | bewelkomen | bewelkomden | ||
| subjunctive sing.1 | bewelkome | bewelkomde | ||
| subjunctive plur.1 | bewelkomen | bewelkomden | ||
| imperative sing. | bewelkom | |||
| imperative plur.1 | bewelkomt | |||
| participles | bewelkomend | bewelkomd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- bewelkoming