bevezetője
Hungarian
Etymology
bevezető (“introduction, preface”) + -je (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈbɛvɛzɛtøːjɛ]
- Hyphenation: be‧ve‧ze‧tő‧je
Noun
bevezetője
- third-person singular single-possession possessive of bevezető
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | bevezetője | — |
accusative | bevezetőjét | — |
dative | bevezetőjének | — |
instrumental | bevezetőjével | — |
causal-final | bevezetőjéért | — |
translative | bevezetőjévé | — |
terminative | bevezetőjéig | — |
essive-formal | bevezetőjeként | — |
essive-modal | bevezetőjéül | — |
inessive | bevezetőjében | — |
superessive | bevezetőjén | — |
adessive | bevezetőjénél | — |
illative | bevezetőjébe | — |
sublative | bevezetőjére | — |
allative | bevezetőjéhez | — |
elative | bevezetőjéből | — |
delative | bevezetőjéről | — |
ablative | bevezetőjétől | — |
non-attributive possessive - singular | bevezetőjéé | — |
non-attributive possessive - plural | bevezetőjééi | — |