ὡπλίσσατο

ὡπλίσσατο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɔː.plís.sa.to/ → /oˈplis.sa.to/ → /oˈpli.sa.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɔː.plís.sa.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)oˈplis.sa.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /oˈplis.sa.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /oˈplis.sa.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /oˈpli.sa.to/

Verb

ὡπλίσσᾰτο • (hōplíssato)

1. (Epic) third-person singular aorist middle indicative of ὁπλίζω (hoplízō)