beverskul

beverskul

Dutch

Etymology

Compound of bever (“beaver”) +‎ -s- +‎ kul (“testicle”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbeː.vərsˌkʏl/
• Hyphenation: be‧vers‧kul

Noun

beverskul f (plural beverskullen, diminutive beverskulletje n)

1. (obsolete, chiefly in the plural) beaver sacs, castoreum
   • 1562, Christoffel Plantijn, "caſtorium", Dictionarium tetraglotton.

     Een medecyne van bevers kullen ghemaeckt.

   • 1628, Caii Plinii Secundi. Des wijtberoemden/hoochgheleerden/ouden Philosophi ende Natuer-kondighers/Boecken ende Schriften, tr. from High German, publ. by Pieter Ianſz. Van Campen, page 239.

     De Bevers-kullen met den beſten Honich over de oogen geſtreken maeckt een ſcherp ende klaer geſicht.

   • 1652, Olaus de Groot (Olaus Magnus), Toonneel der Noordsche Landen, tr. from Latin, Nicolaes van Ravesteyn (publ.), page 3.

     De Schippers, ſulck een gevaer afweeren willende, hebben by ſich Caſtoreum, of Beverskullen, dat ſy nat maecken, en in zee werpen.