ὑπουργοῦντα
Ancient Greek
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hy.puːr.ɡûːn.ta/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)y.purˈɡun.ta/
- (4th CE Koine) IPA(key): /y.purˈɣun.ta/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /y.purˈɣun.ta/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.purˈɣun.da/
Participle
ὑπουργοῦντᾰ • (hupourgoûnta)
- inflection of ὑπουργῶν (hupourgôn):
- masculine accusative singular
- neuter nominative/accusative/vocative plural