ὑποτελέω
Ancient Greek
Etymology
From ὑπο- (hupo-) + τελέω (teléō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /hy.po.te.lé.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /(h)y.po.teˈle.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /y.po.teˈle.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /y.po.teˈle.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /i.po.teˈle.o/
Verb
ὑποτελέω • (hupoteléō)
- to pay (a tax or tribute)
Conjugation
Present: ὑποτελέω, ὑποτελέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑποτελέω | ὑποτελέεις | ὑποτελέει | ὑποτελέετον | ὑποτελέετον | ὑποτελέομεν | ὑποτελέετε | ὑποτελέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὑποτελέω | ὑποτελέῃς | ὑποτελέῃ | ὑποτελέητον | ὑποτελέητον | ὑποτελέωμεν | ὑποτελέητε | ὑποτελέωσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτελέοιμῐ | ὑποτελέοις | ὑποτελέοι | ὑποτελέοιτον | ὑποτελεοίτην | ὑποτελέοιμεν | ὑποτελέοιτε | ὑποτελέοιεν | |||||
imperative | ὑποτέλεε | ὑποτελεέτω | ὑποτελέετον | ὑποτελεέτων | ὑποτελέετε | ὑποτελεόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | ὑποτελέομαι | ὑποτελέῃ, ὑποτελέει | ὑποτελέεται | ὑποτελέεσθον | ὑποτελέεσθον | ὑποτελεόμεθᾰ | ὑποτελέεσθε | ὑποτελέονται | ||||
subjunctive | ὑποτελέωμαι | ὑποτελέῃ | ὑποτελέηται | ὑποτελέησθον | ὑποτελέησθον | ὑποτελεώμεθᾰ | ὑποτελέησθε | ὑποτελέωνται | |||||
optative | ὑποτελεοίμην | ὑποτελέοιο | ὑποτελέοιτο | ὑποτελέοισθον | ὑποτελεοίσθην | ὑποτελεοίμεθᾰ | ὑποτελέοισθε | ὑποτελέοιντο | |||||
imperative | ὑποτελέου | ὑποτελεέσθω | ὑποτελέεσθον | ὑποτελεέσθων | ὑποτελέεσθε | ὑποτελεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὑποτελέειν | ὑποτελέεσθαι | |||||||||||
participle | m | ὑποτελέων | ὑποτελεόμενος | ||||||||||
f | ὑποτελέουσᾰ | ὑποτελεομένη | |||||||||||
n | ὑποτελέον | ὑποτελεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: ὑποτελῶ, ὑποτελοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑποτελῶ | ὑποτελεῖς | ὑποτελεῖ | ὑποτελεῖτον | ὑποτελεῖτον | ὑποτελοῦμεν | ὑποτελεῖτε | ὑποτελοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὑποτελῶ | ὑποτελῇς | ὑποτελῇ | ὑποτελῆτον | ὑποτελῆτον | ὑποτελῶμεν | ὑποτελῆτε | ὑποτελῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτελοίην, ὑποτελοῖμῐ | ὑποτελοίης, ὑποτελοῖς | ὑποτελοίη, ὑποτελοῖ | ὑποτελοῖτον, ὑποτελοίητον | ὑποτελοίτην, ὑποτελοιήτην | ὑποτελοῖμεν, ὑποτελοίημεν | ὑποτελοῖτε, ὑποτελοίητε | ὑποτελοῖεν, ὑποτελοίησᾰν | |||||
imperative | ὑποτέλει | ὑποτελείτω | ὑποτελεῖτον | ὑποτελείτων | ὑποτελεῖτε | ὑποτελούντων | |||||||
middle/ passive | indicative | ὑποτελοῦμαι | ὑποτελεῖ, ὑποτελῇ | ὑποτελεῖται | ὑποτελεῖσθον | ὑποτελεῖσθον | ὑποτελούμεθᾰ | ὑποτελεῖσθε | ὑποτελοῦνται | ||||
subjunctive | ὑποτελῶμαι | ὑποτελῇ | ὑποτελῆται | ὑποτελῆσθον | ὑποτελῆσθον | ὑποτελώμεθᾰ | ὑποτελῆσθε | ὑποτελῶνται | |||||
optative | ὑποτελοίμην | ὑποτελοῖο | ὑποτελοῖτο | ὑποτελοῖσθον | ὑποτελοίσθην | ὑποτελοίμεθᾰ | ὑποτελοῖσθε | ὑποτελοῖντο | |||||
imperative | ὑποτελοῦ | ὑποτελείσθω | ὑποτελεῖσθον | ὑποτελείσθων | ὑποτελεῖσθε | ὑποτελείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὑποτελεῖν | ὑποτελεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | ὑποτελῶν | ὑποτελούμενος | ||||||||||
f | ὑποτελοῦσᾰ | ὑποτελουμένη | |||||||||||
n | ὑποτελοῦν | ὑποτελούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὑπετέλεον, ὑπετελεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑπετέλεον | ὑπετέλεες | ὑπετέλεε(ν) | ὑπετελέετον | ὑπετελεέτην | ὑπετελέομεν | ὑπετελέετε | ὑπετέλεον | ||||
middle/ passive | indicative | ὑπετελεόμην | ὑπετελέου | ὑπετελέετο | ὑπετελέεσθον | ὑπετελεέσθην | ὑπετελεόμεθᾰ | ὑπετελέεσθε | ὑπετελέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ὑπετέλουν, ὑπετελούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑπετέλουν | ὑπετέλεις | ὑπετέλει | ὑπετελεῖτον | ὑπετελείτην | ὑπετελοῦμεν | ὑπετελεῖτε | ὑπετέλουν | ||||
middle/ passive | indicative | ὑπετελούμην | ὑπετελοῦ | ὑπετελεῖτο | ὑπετελεῖσθον | ὑπετελείσθην | ὑπετελούμεθᾰ | ὑπετελεῖσθε | ὑπετελοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὑποτελεσέω, ὑποτελεσέομαι, ὑποτελεσθήσομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑποτελεσέω | ὑποτελεσέεις | ὑποτελεσέει | ὑποτελεσέετον | ὑποτελεσέετον | ὑποτελεσέομεν | ὑποτελεσέετε | ὑποτελεσέουσῐ(ν) | ||||
optative | ὑποτελεσέοιμῐ | ὑποτελεσέοις | ὑποτελεσέοι | ὑποτελεσέοιτον | ὑποτελεσεοίτην | ὑποτελεσέοιμεν | ὑποτελεσέοιτε | ὑποτελεσέοιεν | |||||
middle | indicative | ὑποτελεσέομαι | ὑποτελεσέῃ, ὑποτελεσέει | ὑποτελεσέεται | ὑποτελεσέεσθον | ὑποτελεσέεσθον | ὑποτελεσεόμεθᾰ | ὑποτελεσέεσθε | ὑποτελεσέονται | ||||
optative | ὑποτελεσεοίμην | ὑποτελεσέοιο | ὑποτελεσέοιτο | ὑποτελεσέοισθον | ὑποτελεσεοίσθην | ὑποτελεσεοίμεθᾰ | ὑποτελεσέοισθε | ὑποτελεσέοιντο | |||||
passive | indicative | ὑποτελεσθήσομαι | ὑποτελεσθήσῃ | ὑποτελεσθήσεται | ὑποτελεσθήσεσθον | ὑποτελεσθήσεσθον | ὑποτελεσθησόμεθᾰ | ὑποτελεσθήσεσθε | ὑποτελεσθήσονται | ||||
optative | ὑποτελεσθησοίμην | ὑποτελεσθήσοιο | ὑποτελεσθήσοιτο | ὑποτελεσθήσοισθον | ὑποτελεσθησοίσθην | ὑποτελεσθησοίμεθᾰ | ὑποτελεσθήσοισθε | ὑποτελεσθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὑποτελεσέειν | ὑποτελεσέεσθαι | ὑποτελεσθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ὑποτελεσέων | ὑποτελεσεόμενος | ὑποτελεσθησόμενος | |||||||||
f | ὑποτελεσέουσᾰ | ὑποτελεσεομένη | ὑποτελεσθησομένη | ||||||||||
n | ὑποτελεσέον | ὑποτελεσεόμενον | ὑποτελεσθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: ὑποτελεσῶ, ὑποτελεσοῦμαι, ὑποτελεσθήσομαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑποτελεσῶ | ὑποτελεσεῖς | ὑποτελεσεῖ | ὑποτελεσεῖτον | ὑποτελεσεῖτον | ὑποτελεσοῦμεν | ὑποτελεσεῖτε | ὑποτελεσοῦσῐ(ν) | ||||
optative | ὑποτελεσοίην, ὑποτελεσοῖμῐ | ὑποτελεσοίης, ὑποτελεσοῖς | ὑποτελεσοίη, ὑποτελεσοῖ | ὑποτελεσοῖτον, ὑποτελεσοίητον | ὑποτελεσοίτην, ὑποτελεσοιήτην | ὑποτελεσοῖμεν, ὑποτελεσοίημεν | ὑποτελεσοῖτε, ὑποτελεσοίητε | ὑποτελεσοῖεν, ὑποτελεσοίησᾰν | |||||
middle | indicative | ὑποτελεσοῦμαι | ὑποτελεσῇ | ὑποτελεσεῖται | ὑποτελεσεῖσθον | ὑποτελεσεῖσθον | ὑποτελεσούμεθᾰ | ὑποτελεσεῖσθε | ὑποτελεσοῦνται | ||||
optative | ὑποτελεσοίμην | ὑποτελεσοῖο | ὑποτελεσοῖτο | ὑποτελεσοῖσθον | ὑποτελεσοίσθην | ὑποτελεσοίμεθᾰ | ὑποτελεσοῖσθε | ὑποτελεσοῖντο | |||||
passive | indicative | ὑποτελεσθήσομαι | ὑποτελεσθήσῃ | ὑποτελεσθήσεται | ὑποτελεσθήσεσθον | ὑποτελεσθήσεσθον | ὑποτελεσθησόμεθᾰ | ὑποτελεσθήσεσθε | ὑποτελεσθήσονται | ||||
optative | ὑποτελεσθησοίμην | ὑποτελεσθήσοιο | ὑποτελεσθήσοιτο | ὑποτελεσθήσοισθον | ὑποτελεσθησοίσθην | ὑποτελεσθησοίμεθᾰ | ὑποτελεσθήσοισθε | ὑποτελεσθήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὑποτελεσεῖν | ὑποτελεσεῖσθαι | ὑποτελεσθήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | ὑποτελεσῶν | ὑποτελεσούμενος | ὑποτελεσθησόμενος | |||||||||
f | ὑποτελεσοῦσᾰ | ὑποτελεσουμένη | ὑποτελεσθησομένη | ||||||||||
n | ὑποτελεσοῦν | ὑποτελεσούμενον | ὑποτελεσθησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ὑπετέλεσᾰ, ὑπετελεσᾰ́μην, ὑπετελέσθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑπετέλεσᾰ | ὑπετέλεσᾰς | ὑπετέλεσε(ν) | ὑπετελέσᾰτον | ὑπετελεσᾰ́την | ὑπετελέσᾰμεν | ὑπετελέσᾰτε | ὑπετέλεσᾰν | ||||
subjunctive | ὑποτελέσω | ὑποτελέσῃς | ὑποτελέσῃ | ὑποτελέσητον | ὑποτελέσητον | ὑποτελέσωμεν | ὑποτελέσητε | ὑποτελέσωσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτελέσαιμῐ | ὑποτελέσειᾰς, ὑποτελέσαις | ὑποτελέσειε(ν), ὑποτελέσαι | ὑποτελέσαιτον | ὑποτελεσαίτην | ὑποτελέσαιμεν | ὑποτελέσαιτε | ὑποτελέσειᾰν, ὑποτελέσαιεν | |||||
imperative | ὑποτέλεσον | ὑποτελεσᾰ́τω | ὑποτελέσᾰτον | ὑποτελεσᾰ́των | ὑποτελέσᾰτε | ὑποτελεσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | ὑπετελεσᾰ́μην | ὑπετελέσω | ὑπετελέσᾰτο | ὑπετελέσᾰσθον | ὑπετελεσᾰ́σθην | ὑπετελεσᾰ́μεθᾰ | ὑπετελέσᾰσθε | ὑπετελέσᾰντο | ||||
subjunctive | ὑποτελέσωμαι | ὑποτελέσῃ | ὑποτελέσηται | ὑποτελέσησθον | ὑποτελέσησθον | ὑποτελεσώμεθᾰ | ὑποτελέσησθε | ὑποτελέσωνται | |||||
optative | ὑποτελεσαίμην | ὑποτελέσαιο | ὑποτελέσαιτο | ὑποτελέσαισθον | ὑποτελεσαίσθην | ὑποτελεσαίμεθᾰ | ὑποτελέσαισθε | ὑποτελέσαιντο | |||||
imperative | ὑποτέλεσαι | ὑποτελεσᾰ́σθω | ὑποτελέσᾰσθον | ὑποτελεσᾰ́σθων | ὑποτελέσᾰσθε | ὑποτελεσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ὑπετελέσθην | ὑπετελέσθης | ὑπετελέσθη | ὑπετελέσθητον | ὑπετελεσθήτην | ὑπετελέσθημεν | ὑπετελέσθητε | ὑπετελέσθησᾰν | ||||
subjunctive | ὑποτελεσθῶ | ὑποτελεσθῇς | ὑποτελεσθῇ | ὑποτελεσθῆτον | ὑποτελεσθῆτον | ὑποτελεσθῶμεν | ὑποτελεσθῆτε | ὑποτελεσθῶσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτελεσθείην | ὑποτελεσθείης | ὑποτελεσθείη | ὑποτελεσθεῖτον, ὑποτελεσθείητον | ὑποτελεσθείτην, ὑποτελεσθειήτην | ὑποτελεσθεῖμεν, ὑποτελεσθείημεν | ὑποτελεσθεῖτε, ὑποτελεσθείητε | ὑποτελεσθεῖεν, ὑποτελεσθείησᾰν | |||||
imperative | ὑποτελέσθητῐ | ὑποτελεσθήτω | ὑποτελέσθητον | ὑποτελεσθήτων | ὑποτελέσθητε | ὑποτελεσθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | ὑποτελέσαι | ὑποτελέσᾰσθαι | ὑποτελεσθῆναι | ||||||||||
participle | m | ὑποτελέσᾱς | ὑποτελεσᾰ́μενος | ὑποτελεσθείς | |||||||||
f | ὑποτελέσᾱσᾰ | ὑποτελεσᾰμένη | ὑποτελεσθεῖσᾰ | ||||||||||
n | ὑποτελέσᾰν | ὑποτελεσᾰ́μενον | ὑποτελεσθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: ὑποτετέλεκᾰ, ὑποτετέλεσμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑποτετέλεκᾰ | ὑποτετέλεκᾰς | ὑποτετέλεκε(ν) | ὑποτετελέκᾰτον | ὑποτετελέκᾰτον | ὑποτετελέκᾰμεν | ὑποτετελέκᾰτε | ὑποτετελέκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | ὑποτετελέκω | ὑποτετελέκῃς | ὑποτετελέκῃ | ὑποτετελέκητον | ὑποτετελέκητον | ὑποτετελέκωμεν | ὑποτετελέκητε | ὑποτετελέκωσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτετελέκοιμῐ, ὑποτετελεκοίην | ὑποτετελέκοις, ὑποτετελεκοίης | ὑποτετελέκοι, ὑποτετελεκοίη | ὑποτετελέκοιτον | ὑποτετελεκοίτην | ὑποτετελέκοιμεν | ὑποτετελέκοιτε | ὑποτετελέκοιεν | |||||
imperative | ὑποτετέλεκε | ὑποτετελεκέτω | ὑποτετελέκετον | ὑποτετελεκέτων | ὑποτετελέκετε | ὑποτετελεκόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | ὑποτετέλεσμαι | ὑποτετέλεσαι | ὑποτετέλεσται | ὑποτετέλεσθον | ὑποτετέλεσθον | ὑποτετελέσμεθᾰ | ὑποτετέλεσθε | ὑποτετελέσᾰται | ||||
subjunctive | ὑποτετελεσμένος ὦ | ὑποτετελεσμένος ᾖς | ὑποτετελεσμένος ᾖ | ὑποτετελεσμένω ἦτον | ὑποτετελεσμένω ἦτον | ὑποτετελεσμένοι ὦμεν | ὑποτετελεσμένοι ἦτε | ὑποτετελεσμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | ὑποτετελεσμένος εἴην | ὑποτετελεσμένος εἴης | ὑποτετελεσμένος εἴη | ὑποτετελεσμένω εἴητον/εἶτον | ὑποτετελεσμένω εἰήτην/εἴτην | ὑποτετελεσμένοι εἴημεν/εἶμεν | ὑποτετελεσμένοι εἴητε/εἶτε | ὑποτετελεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | ὑποτετέλεσο | ὑποτετελέσθω | ὑποτετέλεσθον | ὑποτετελέσθων | ὑποτετέλεσθε | ὑποτετελέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | ὑποτετελεκέναι | ὑποτετελέσθαι | |||||||||||
participle | m | ὑποτετελεκώς | ὑποτετελεσμένος | ||||||||||
f | ὑποτετελεκυῖᾰ | ὑποτετελεσμένη | |||||||||||
n | ὑποτετελεκός | ὑποτετελεσμένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: ὑπετετελέκειν, ὑπετετελέσμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ὑπετετελέκειν, ὑπετετελέκη | ὑπετετελέκεις, ὑπετετελέκης | ὑπετετελέκει(ν) | ὑπετετελέκετον | ὑπετετελεκέτην | ὑπετετελέκεμεν | ὑπετετελέκετε | ὑπετετελέκεσᾰν | ||||
middle/ passive | indicative | ὑπετετελέσμην | ὑπετετέλεσο | ὑπετετέλεστο | ὑπετετέλεσθον | ὑπετετελέσθην | ὑπετετελέσμεθᾰ | ὑπετετέλεσθε | ὑπετετελέσᾰτο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Related terms
- ὑποτελής (hupotelḗs)
Further reading
- ὑποτελέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “ὑποτελέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- tribute idem, page 894.